เขาไม่มีเจตนาร้าย ... เราโกรธเขา
เขาไม่มีเจตนาร้าย แต่เราไม่ถูกใจในการกระทำ คำพูดของเขา ... เราโกรธเขา
เมื่อเราอยู่ในสังคมตั้งแต่ 2 คนขึ้นไป ย่อมมีบ่อยๆ ที่เราไม่ชอบใจ ไม่ถูกใจในการกระทำ หรือคำพูดของคนรอบตัวเรา ไม่ชอบใจ ไม่ถูกใจในการกระทำ หรือคำพูดของคนรอบตัวเรา ไม่ชอบใจ ไม่ถูกใจในสิ่งที่เห็น สิ่งที่ได้ยิน สิ่งที่เขาทำ เช่นเขาพูดธรรมดาๆ ของเขา ไม่มีเจตนาร้ายต่อเราเลย แต่เรารู้สึกเจ็บใจ น้อยใจ ไม่สบายใจ ก็เป็นไปได้ คิดว่าเขาพูดใส่ร้ายเรา เขาพูดไม่ดี เขาพูดให้เราเสียหาย ฉิบหายเป็นต้น เมื่อเราเจ็บใจก็คิดโกรธ คิดปองร้ายหรือน้อยใจ อาจจะตลอดคืนหรือหลายวัน บางครั้งหลายสัปดาห์ หลายเดือนก็มี ใจเราเดือดร้อนเป็นนรก แต่คนที่เราโกรธ บางทีเขาไม่รู้เรื่องอะไรเลย กินสบาน นอนสบาย อยู่สบาย ตามวิถีชีวิตของเขา ใครฉลาดหรือโง่กว่ากัน สมควรทุกข์หรืออย่างนี้ ... คิดดูให้ดีๆ นี่ก็ทุกข์เพราะคิด ทุกข์เพราะคิดผิด
เราหลงตัวอยู่ว่าเราไม่เคยทำให้ใครหนักใจ ไม่เคยทำความลำบากใจให้ใคร ไม่เคยเบียดเบียนใคร อาจจะจริงอยู่ตรงที่ว่าเราไม่มีเจตนาเบียดเบียนใคร แต่คนที่ไม่ขอบใจ โกรธ ทุกข์ กับสิ่งที่เราทำ เราพูด ก็มีเหมือนกัน อาจจะมีหลายเรื่องด้วยซ้ำไป ... แต่เราไม่รู้
ต่างคนต่างเป็นทุกข์ซึ่งกันและกัน อย่างนี้ ถ้าเราเห็นความโง่ของตัวเองได้ ก็จะปล่อยวางทุกข์ได้ ให้อภัยเขาได้ เห็นใจเขาได้
พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก
จากหนังสือ "ทุกข์เพราะคิดผิด"
พิมพ์ครั้งที่ 1 พฤศจิกายน 2536