ธรรมอบรมใจในการปฏิบัติเพื่อต่อสู้กับโรคร้าย
ถาม : ขอกราบหลวงพ่อช่วยอธิบายธรรมอบรมใจในการปฏิบัติเพื่อต่อสู้กับโรคร้ายที่รักษาไม่หายเช่น มะเร็ง หรือโรคเอดส์
ตอบ : โรคร้ายต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับคนเรานั้นมีเหตุหลายอย่าง มากกว่า 1 ใน 3 ส่วน เกิดขึ้นจากจิตอุปทาน บางอย่างเกิดขึ้นจากวิบากกรรมก็มี บางอย่างเกิดจากเหตุปัจจัยในปัจจุบัน เช่น การรับพิษ การกินอาหารไม่ถูกต้อง บางอย่างมากไป บางอย่างน้อยไป ขาดไป เป็นต้น
บางคนเป็นโรคร้ายอยู่หลายสิบปี แต่พอมาเจริญกรรมฐานแล้วหายไปก็มี เช่น ศิริมานันทะเถระอาพาธ แต่พอฟังเทศน์จากพระอานนท์เรื่องสัญญา 10 ประการแล้ว ก็ได้เจริญวิปัสสนาตามนั้น และไม่นานก็หายจากอาพาธหนัก
อย่างไรก็ตาม การเจริญสมถกรรมฐาน วิปัสสนากรรมฐานก็ดี การหายใจทางเท้าก็ดี คิดดี พูดดี ทำดี การกระทำความดีทั้งหมดนี้ มีผลทำให้โรคมากกว่า 1 ใน 3 ส่วนหายได้ ถึงไม่หายก็ช่วยให้จิตใจมีปิติสุข มีความสงบ สบาย
เมื่อจิตเรายึดถือมั่นในโรคร้าย เท่ากับว่าจิตก็ป่วยด้วยเหมือนกัน แต่ถ้าถอดอุปทานยึดมั่นถือมั่น จิตสงบเป็นเอกเทศน์ กายป่วยแต่ใจไม่ป่วย พยายามภาวนา มีสติอยู่กับธาตุรู้ เข้าไปหาสภาวะผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน เป็นพุทธะ ปล่อยวางร่างกายที่กำลังบูดเน่าเหม็น ปล่อยวางเวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ โอปนยิกโก น้อมเข้ามา น้อมเข้ามา เป็นเส้นทางเข้าไปหาพุทธภาวะ
บางครั้งโรคเจ็บไข้ป่วยทางกายก็จะหาย บางครั้งก็ไม่หาย แต่สิ่งที่แน่ๆ คือป่วยใจจะหายแน่นอน ถึงแม้ว่าจะต้องตายก็ตายดี ไปสู่สุคติ
พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก
จากหนังสือ "ปัญหา 108 เล่ม 3"
พิมพ์ครั้งที่ 1 พ.ศ. 2545