ถาม : ควรปฏิบัติอย่างไรให้ละความคิดปรุงแต่งได้เร็วขึ้น
ตอบ : ควรจะรู้ว่าคิดเรื่องอะไร ทำไมต้องคิด ถ้ารู้ชัดอย่างนั้น พอเรารู้ทันมันไม่จำเป็นต้องละ มันไปเลยโดยอัตโนมัติไปเลย เพราะความรู้สึกแต่ละขณะจิต มันไม่ได้อยู่อย่างนั้นตลอดไป คือขณะจิตหนึ่งเกิดขึ้นก็ดับทุกขณะ แต่พอเรารู้ทัน วาระนั้น ขณะนั้น มันก็หายไปเลย เหมือนเรามองเห็น ถ้าเราหลับตาปุ๊บ สิ่งที่เรามองเห็นก็ผ่านไป พอเราลืมตาขึ้นมาใหม่ก็เห็นอีก ที่เราเห็นอยู่ขณะนี้เป็นประจำเพราะเราเห็นใหม่อยู่เรื่อยๆความคิดก็เหมือนกัน ที่มันปรุงแต่งเรื่อยๆ นั่นเพราะเราไปใส่ใจกับมัน ช่วยมันปรุง ยินดีกับมัน ไม่พอใจกับมัน มันจะพาเราคิดตลอด สิ่งที่เกิดขึ้นปรุงแต่งขึ้นนั่นคือธรรมารมณ์ เมื่อมันเกิดขึ้น เมื่อรู้ธรรมารมณ์ ท่านให้สำรวมระวัง กำหนดให้ทัน ไม่ยินดี ไม่ยินร้ายในขณะที่รู้ธรรมารมณ์นั้น ถ้าเรากำหนดไม่ทัน มันจะไปเรื่อยๆ

พระครูวิเวกธรรมานุกูล
วัดป่ากาญจนาราม นครพนม
สาขาสำรวจที่ 15 วัดหนองป่าพง

จากหนังสือ "ตอบตามธรรม เล่ม 2"