รักษาศีลทำสมาธิ แต่ไม่เคยเกิดสมาธิเลย
ถาม : การปฏิบัติธรรมเริ่มด้วยการรักษาศีลทำสมาธิเพื่อให้เกิดปัญญา แต่ปฏิบัติมานานพอสมควรไม่เคยเกิดสมาธิเลย ชาตินี้จะมีโอกาสเกิดไหม

ตอบ : ปฏิบัติมานานนี่นานขนาดไหน เกิดสมาธินี่คือความต่อเนื่องนะ ต้องต่อเนื่อง ต้องขยัน ภาษาพระเรียกว่าความเพียร เพียรในการปฏิบัติ ง่ายๆอย่างโยมนั่งอยู่นี่ก็ภาวนาพุทโธหรือเอาจิตเข้ามาตั้งผู้รู้ เลิกจากนี้เดินไปห้องน้ำก็มีผู้รู้ ไปทานกาแฟก็มีผู้รู้ ไปทานน้ำปานะโยมก็มีผู้รู้ ถ้ามีผู้รู้ อาตมาบอกได้ว่าไม่นานต้องเกิดสมาธิ แต่ถ้านั่งภาวนา 30 นาทีจับอารมณ์ได้บ้างไม่ได้บ้าง พอถึงเวลาก็เลิกไป ก็ทิ้งอารมณ์ตรงนี้ไม่ได้ไปต่อเนื่อง เมื่อไม่ต่อเนื่องสมาธิก็ไม่เกิด

          พระเดชพระคุณหลวงปู่ชาท่านปรารภบ่อยๆ ว่านักปราชญ์บัณฑิตผู้รู้ท่านบอกว่าไม้ไผ่แห้ง 2 ซีกมีไฟอยู่ตรงนั้น แต่ไฟจะเกิดได้เราต้องเอาไม้ไผ่ 2 ซีกนี่มาสีกัน สีไปๆ พอเวลาไฟเกิดก็เอาขี้ฝอยเข้ามาใส่ มันก็ติด แต่เราทำไป 2-3 นาที โอ๊ย ไม่มี วางเสียก่อน พอวางมันก็เย็น เย็นก็มาทำใหม่ 5 นาที มันก็ไม่มีไฟเพราะไม่ต่อเนื่อง ถ้าทำต่อเนื่องอาตมารับรอง จะต้องเจอความสงบระดับใดระดับหนึ่งอย่างแน่นอน ขณิกสมาธิ อุปจารสมาธิ อัปปนาสมาธิ หรืออำนาจของฌาน ญาณ โยมต้องมี

          ถามว่าจะมีวาสนาไหม อาตมาบอกว่าวาสนามันมี แต่จะมีความเพียรไหม ทุกอย่างมันมีพร้อมที่จะเป็นพระอรหันต์ทุกคน แต่องค์คุณแห่งความเป็นพระอรหันต์มีหรือยัง เราอยากได้ความสงบอยากได้ปัญญา เราต้องเร่งความเพียร การเร่งความเพียรอยู่ในฐานต้องมีศีลเป็นที่มั่น ง่ายๆ การปฏิบัติธรรม คือทาน ศีล ภาวนา 3 อย่างนี้พอ ต้องมีทาน ขาดไม่ได้ ถ้าใจมีความตระหนี่เหนียวแน่นมองโลกในแง่ร้ายไม่มีเมตตาจะปฏิบัติธรรมก็ไม่สงบ ต้องมีศีล ศีลเป็นความปกติ ถ้าคนเราปกติ ไม่ระแวง ไม่มีโทษ ความสุขจะเกิดขึ้น ความสงบจะเกิดขึ้น บางคนบอกปฏิบัติธรรมไม่ต้องมีศีลก็ได้สมาธิไปสวรรค์ได้ มันก็เป็นตัวมิจฉาสมาธิ หลักที่พระพุทธศาสนาสอน คือ ทาน ศีล ภาวนา นี่ถูกต้อง ที่ไม่ได้ผลเพราะเราปฏิบัติไม่ต่อเนื่อง ขณะนั่งภาวนาเหตุปัจจัยที่ทำให้เราไม่สงบนี่เราตัดออกไปเลย มีภาระหน้าที่ก็ตัดออกไปๆ ให้มันน้อย โทรศัพท์ไม่ต้องเอามายุ่ง เข้าห้องพระ การปฏิบัติให้ไปอยู่ในที่สมควร อยู่ในที่สงบ ตัดกังวลออกไป ก็จะภาวนาได้ดี

พระครูภาวนาชัยมงคล (สุนทร ทนฺตจิตฺโต)
วัดป่าชัยมงคล ระนอง
สาขาวัดหนองป่าพงที่ 115