ถาม : ถ้าเป็นคนขี้หงุดหงิด น่ารำคาญ จัดอยู่ในประเภทไหน ระหว่างโมหะกับโทสะ วิธีแก้ไขให้เบาบางทำอย่างไร?

ตอบ : ก็โทสจริตอย่างไรล่ะ เจ้าอารมณ์ เจ้าโทสะ "รู้จักกูน้อยเกินไป" ใครว่าอะไรนิดหน่อยก็ไม่ได้ ขัดใจนิดเดียวก็เอาแล้ว ขาดความเมตตา ชีวิตเขาชีวิตเรา อกเขาแล้วก็อกเรา ให้คิดเสียบ้าง แต่ตัวเรายังทำตามใจตัวเราไม่ถูกทุกอย่าง ตัวเรายังทำผิดใจตัวเรา แล้วคนอื่นใครล่ะจะรู้ใจเรา จะทำถูกใจเราทุกอย่าง มีไหม ไม่มี ถ้าไม่มี เราก็เมตตา
          เมตตานี้มันปราบโทสะ เราสังเกตเวลาเราโกรธขึ้นมา เมตตานี่หายเลย หมาเคยรักที่สุดถ้าโกรธขึ้นมาก็ไม่เอาแล้ว ไปปล่อยวัดดีกว่า ถ้าโทสะเกิดขึ้นเมตตามันหาย ถ้าเมตตาเกิดขึ้นโทสะก็หายเหมือนกัน นั่นเป็นเครื่องปราบเป็นเครื่องแก้ ท่านจึงให้เจริญเมตตาเพื่อให้ไปปราบไปแก้โทสะ เราจึงเจริญเมตตา หัดเป็นผู้มีน้ำใจ เงินทองหาได้แต่น้ำใจนั้นหายาก เรามีน้ำใจต่อกัน เราก็ไม่โกรธไม่เกลียดก็สบาย เราก็สบายเขาก็สบาย แต่ถ้าเราไปดุไปด่าไปว่าเขา โกรธเขาเกลียดเขา เขาก็ไม่สบายเราก็ไม่สบาย ไม่สบายทั้งสองฝ่าย เราต้องเจริญเมตตา ฉะนั้นพระกับผีอยู่ด้วยกันนะ ถ้าพระหนี! ก็ผีอยู่ !แล้วทีนี้

พระครูภัทรธรรมสิริ (ดำรง สิริภทฺโท)
วัดป่าน้ำคำเกิ่ง อุบลราชธานี
สาขาวัดหนองป่าพงที่ 25
หนังสือตอบตามธรรม เล่ม 3