สัตว์เรา..ที่ยุ่งวุ่นวายก็ เพราะ ยังอยาก...
เมื่อไหร่..หยุดความอยากได้..ความยุ่งวุ่นวายก็จบ...
อยากมาก ยึดมาก ยุ่งมาก
อยากน้อย ยึดน้อย ยุ่งน้อย
หมดความอยาก สิ้นความยึด
ยุ่งก็สลาย..ทุกข์ ก็สูญหายไป..โดยธรรม...
จึงควรชำระความอยากให้สิ้นไป...ไม่ว่า อยากดี หรือ อยากชั่ว....
เพราะไม่ว่า อยากชั่ว หรืออยากดี...พระพุทธทาส ท่านว่า อัปรีย์ทั้งนั้น....
......เมื่อไหร่ สิ้นความอยาก..ทั้งดี ชั่ว...
........บาปไม่ทำ บุญไม่ติด..ในพระพุทธศาสนาเรียกภาวะดังกล่าว ว่า...อตัมมยตา.....unconditionability.0f Dhamma..ธรรมที่อยู่เหนือสภาวะการปรุงแต่ง....อันเป็น ภาวะอสังขตธรรม นั่นเอง!
พระ อ. อารยวังโส
6 มิถุนายน 2564
วัดป่าฯ ลำพูน