ถ้า...ชีวิตนี้ เลือกได้....
คงไม่มีใคร..เลือก ชีวิตที่ต่ำต้อย ไร้วาสนา บารมี...ตกอยู่ในภูมิทุคติ.....
แต่เพราะชีวิต...เป็นสภาวธรรมที่ก่อเกิดขึ้น ตามเหตุปัจจัย..ดำเนินไปตามเหตุปัจจัย
และ...สิ้นสุด เมื่อเหตุปัจจัยนั้นๆต้องสิ้นไป....
ชีวิต จึง ไม่มีใครเป็นเจ้าของ
เจ้าของไม่มีในชีวิต...มีแต่สมมติว่า ชีวิตเรา ชีวิตเขา เพื่อจำแนกให้เห็น..ความแตกต่างที่เป็นไปตามกรรม...ที่กำลังให้ผล...
ทุกสิ่งทุกอย่าง...ในโลกนี้ล้วนแล้วแต่กำลังดำเนินไปตามเหตุปัจจัย...ทั้งสิ้น จะหาตัวตนแท้จริง มิได้เลย...
โลกคือ..หมู่สัตว์ อันชรานำไปไม่ยั่งยืน
โลกคือ หมู่สัตว์ ไม่มีผู้ป้องกัน ไม่มีใครเป็นใหญ่เฉพาะตน...
โลกคือ หมู่สัตว์ ไม่มีอะไรเป็นของๆตน จำต้องละทิ้ง สละคืนไป
โลก คือ หมู่สัตว์...พร่องอยู่เป็นนิตย์ ไม่รู้จักอิ่ม เป็นทาสตัณหา...
นั่งพิจารณา เพื่อนร่วมทุกข์ที่มาประจบ ฝากตัว...ทั้ง 2 ตัว ที่ไม่ได้พบกันมานานแล้ว คือเจ้าน้ำข้าว...และอีกตัว น้ำเต้า
สมาชิกใหม่ ...แล้วให้ระลึกถึง ธรรมุทเทศ...ตามกล่าวมา
พระ อ. อารยวังโส
โยนกเชียงแสน /เชียงราย 25 พค.64
