นิพพานสูตร

          ว่าด้วยฐานะที่มีได้และมีไม่ได้

 

          [๓๗๒]  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย   ภิกษุผู้พิจารณาเห็นนิพพานโดยความเป็นทุกข์   จักเป็นผู้ประกอบด้วยขันติที่สมควร  ข้อนั้นย่อมไม่เป็นฐานะที่จะมีได้   เธอไม่ประกอบด้วยขันติที่สมควรแล้ว   จักก้าวลงสู่ความเป็นชอบและความแน่นอน  ข้อนั้นย่อมไม่เป็นฐานะที่จะมีได้   เมื่อไม่ก้าวลงสู่ความเป็นชอบและความแน่นอน  จักกระทำให้แจ้งซึ่งโสดาปัตติผล   สกทาคามิผล  อนาคามิผลหรือ  อรหัตผล   ข้อนั้นย่อมไม่เป็นฐานะที่จะมีได้.

 

          ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  ภิกษุผู้พิจารณาเห็นนิพพานโดยความเป็นสุข  จักเป็นผู้ประกอบด้วยขันติที่สมควร  ข้อนั้นย่อมเป็นฐานะที่จะมีได้ เธอประกอบด้วยขันติที่สมควรแล้ว  จักก้าวลงสู่ความเป็นชอบและความแน่นอน   ข้อนั้นย่อมเป็นฐานะที่จะมีได้  เมื่อก้าวลงสู่ความเป็นชอบและความแน่นอน  จักกระทำให้แจ้งซึ่งโสดาปัตติผล   สกทาคามิผล  อนาคามิผล  หรือ  อรหัตผล  ข้อนั้นย่อมเป็นฐานะที่จะมีได้. 

 

 

    #อํ.ปญฺจ ๓๖/๘๒๘